« Garrofa » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 037c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GARROFAGARROFA, Siliqua edulis. Gall. Carouge, Hispan. Garova. Concil. Tarrac. ann.
1591 :
Nec de frugibus duntaxat, frumento, hordeo, avena, spelta, milio, Indico tritico Mahiz dicto... ac virgultorum fructibus solvi præcipimus(decimas,)ut de pyris, pomis, prunis, ficis, cannis mellis ... siliquis sive Garrofis, castaneis, etc.

