GAVELLA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Gavella » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 045c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GAVELLA

GAVELLA, Merges, spicarum manipulus, ex Gallico, Javelle, seu Gavelle, uti Picardi efferunt :

Gabel

et Gabelo, Occitanis. Occurrit in Fleta lib. 2. cap. 81. § 2.

P. Carpentier, 1766.

◊ Reg. forestæ de Broton. ex Cod. reg. 4653 :

Et prædictæ avenæ illorum, videlicet quî debent sextarios, debent reddi ad primas Gavellas, quando gentes illius secant communiter.

Unde nostris Engeveleir, Spicas in manipulos componere, alligare, Glossar. Lat. Gall. ann. 1352. ex Cod. reg. 4120 : Alligare, Engeveleir. Vide infra Giavella.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Gavelli, Sarmenta, seu fasciculi sarmentorum. Charta ann. 1543 :

Promisit eidem Monasterio (S. Victoris Massil.) dare medietatem vini, quam aliorum fructuum et Gavellorum provenientium in dicta vinea.

P. Carpentier, 1766.

◊ Provincialibus Gaveou. Stat. Avenion. ann. 1243. cap. 35. ex Cod. reg. 4659 :

Operarius ultra conventionem non audeat accipere ligna, vel vites, vel zocas, vel Gavellos, rel quodcunque aliud.

Testam. ann. 1480. inter Probat. tom. 3. Hist. Nem. pag. 306. col. 1 :

Item legavit eisdem uxori et sorori suis... Gavellos sive sermentes vinearum suarum.