![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/G/051c.jpg)
« Gemipunctus » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 051c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GEMIPUNCTUSGEMIPUNCTUS, Geminum punctum, apud Italos olim qua ratione in usu fuerit, docet Libellus de
ratione punctandi ex Diplom. Mabill. laudatus in novo Tract. diplom. tom. 3. pag.
473 :
Sunt etiam præterea punctus qui describitur per duos punctos planos, quo solemus uti in epigrammatis et titulis epistolarum loco propriorum nominum, vel brevitatis gratia, vel in nominis quod ignoramus supplementum... Sunt autem horum punctorum formæ tales ... Gemipunctus ... semi-punctus.
