« Geniculare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 055a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GENICULAREGENICULARE, Adorare, in Gloss. Sangerman. Glossæ Cyrilli :
Γονυπετῶ, Geniculo, Geniculor, genua advolvo.Occurrit in Actis SS. Bened. sæc. 3. part. 2. pag. 53. sæc. 4. part. 1. pag. 718. apud Marten. tom. 6. Ampliss. Collect. col. 169. et alibi. Plinio Geniculare dicitur seges cum pervenit ad articulum et genicula accipit. Vide Genuculum 1.

