« »
 
[]« Genicularis » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 055a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GENICULARIS
GENICULARIS, Pertinens ad genu, et hic Genicularis quædam herba quæ ob expellendam vim scorpionum sternitur. Jo. de Janua. Une herbe qui vaut contre escorpions, in Gloss. Lat. Gall. Sangerman.