« »
 
[]« Gisiles » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 071c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GISILES
GISILES, Testes, sive obsides in munimentum alicujus pacti, aut traditionis. Papias Edit. Venetæ : Gisid testes. Alter Papias : Gisild, i. e. Testes. MS. Navarræi Collegii Parisiensis, Girsith, infra, Gisith. Ex Germanico Ghiisel, obses, Gisel, apud Schilterum. Boërius, Gisiles, testes. Vide Graff. Thesaur. Ling. Franc. tom. 4. col. 267. Lex Longob. lib. 2. tit. 15. § 1. Roth. 172. :
Si quis res suas alii thingare voluerit, non absconse, sed ante liberos homines ipsum garathinx faciat, quatenus qui thingat, et qui Gisiles fuerint, liberi sint, ut nulla in posterum oriatur contentio.
Ubi Editio Heroldi tit. 62. § 1. et alibi, habet, qui Cisil fuerint. Adde lib. 2. tit. 34. § 1. Rothar. 225. Chronicon S. Sophiæ Benevent. pag. 637. et Wendelinum in Gloss. vocum Atuaticar. Verbo Salici. Vide Gaid.