« »
 
[]« Græcolonus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 094a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GRAECOLONUS
GRÆCOLONUS, Græcæ linguæ peritus, interpres linguæ Græcæ. Liuthprandus in Legat. cap. 46 :
Græcolonum meum, id est, Græcæ linguæ Gnarum, non permittebant egredi, etc.
Et mox :
Tantique nummis emebat, quanti Græcolonus obsonium uno.
At unde hæc vox composita ? an Græcolonus pro Græcolatinus, qui Græcam Linguam in Latinam vertit, vel qui Græce et Latine loquitur.