« »
 
BONA, GRATIA 1, GRATIA 2, GRATIA 3.
[]« Bona » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 696c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BONA07
BONA-Gratia, in Gloss. Basilic., Βόνα γράτζια, χάριτι ϰαλῇ, ἄνευ μέμψεως, ϰαὶ αἰτίας εὐλόγου. Formula usitata in divortiis quæ ex mutuo consensu inter conjuges invicem dissidentes interveniebant fierique dicebantur bona gratia, (nos diceremus, de bonne grace) nullo facto repudio : quæ quidem verba ut formalia Latinis verbis, non semel leguntur in Novellis Græc. Justiniani 22. et Justini [] 2. Adde Julianum Antecess. cap. 132. et Constitutionem Justiniani ad Julianum P. V.
Ut possit ex consensu dissolvi matrimonium.
Confer Dirksen. voce Gratia, § 3. Huc pertinent Capitula ad Legem Alamannor. cap. 29 :
Si voluntaria se partire volunt, tollant quod eam per legem obtinget.
[]« 1 gratia » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 104a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GRATIA1
1. GRATIA, Eucharistia. Optatus lib. 5 :
Veniunt gentes ad Gratiam ; exhibet ille, qui invitare dignatus est, ministerium exercet turba famulorum, i.
Sacerdotum aut Clericorum. Ita χάρις non semel apud Cyrillum, et alios.
Gratia, Baptismus, in l. 1. Cod. Theod. Ne sanctum baptisma iter. (16. 6.) Divinam Gratiam implorare, i. baptismum, apud S. Cyprian. lib. 3. Epist. 17. [] Gratiam Dei consequi, Baptizari, in Chronico Reichersperg. ann. 370. Προσέρχεσθαι τῆ χάριτι, apud Cyrillum lib. 4. Mystag. Elogium S. Pantaleonis :
Τάχιστα δός μοι τὴν παλιγγενεσίαν,
Τὴν ψυχολαμπῆ τῆς ϰαθάρσεως χάριν.
Gratiæ. Statuta Ordinis de Sempringham :
Sanctimoniales Laïcæ in stallis suis stent ad Missas, et ad Gratias tantum, i.
dum dicuntur preces pro agendis Deo gratiis. Matth. Paris ann. 1256 :
Completa qualibet hora canonica in Choro, et post Gratias prandii, etc.
S. Chrysostom. homil. 2. de Anna :
Τράπεζα ἀπὸ εὐχῆς ἀρχομένη, ϰαὶ εἰς εὐχὴ ϰαταλήγουσα.
Gratia S.
<hi rend="sc">Pauli</hi>
, aut S.
<hi rend="sc">Apolloniæ.</hi>
Statuta Mediolan. 2. part. cap. 433 :
Aventores corrigiolæ pulverettæ, nec dantes Gratiam, nec S. Pauli, nec S. Apolloniæ, nec prædicantes brevia pro febribus, etc.
Species sortilegii.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Gratia Apostolicæ Sedis Episcopos se esse, quandonam primum dixerint Episcopi, dictum est in Dei Gratia.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Gratiæ Generales, Annus jubilæus, quo indulgentiæ plenariæ fidelibus omnibus conceduntur sub conditionibus expressis in Bullis summi Pontificis. Instrum. ann. 1371. apud Lobinellum tom. 2. Hist. Britan. col. 550 :
Dum esset iste testis cum D. Ducissa tempore Gratiarum Generalium fel. record. Innoc. PP. VI. ivit Avinionem ad dictas Gratias cum licentia D. Ducissæ.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Gratiæ, Privilegia, immunitates. Litteræ ann. 1339. apud Ludewig. tom. 5. Reliq. MSS. pag. 562 :
Nos Nicolaus Dei Gratia Oppaviæ Dux ad universos volumus pervenire, quod nos contenti stare volentes nostris terminis, libertatibus et Gratiis datis et impensis nobis a domino Joanne Bohemiæ Rege, etc. Pro præmissis libertatibus, Gratiis, etc.
in Charta ann. 1409. ex Schedis D. de Mazaugues.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
De Gratia, Sponte, libere, benevole. Statuta Humberti Bellijoci tom. 9. Spicil. Acher. pag. 183 :
Burgenses Bellevillæ non tenentur ire in chavaugia nisi de Gratia.
Vide Gratiare.
[]« 2 gratia » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 104b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GRATIA2
2. GRATIA, Dignitas imperatoria. Versus apud D. Bouquet tom. 7. Collect. Histor. Franc. pag. 310 :
Una valde tibi gradui superaddita summo
Gratia scripta manet, meritis lucrata regentum.
P. Carpentier, 1766.
Gratia, Titulus honorarius, apud Matth. de Couciaco in Carol. VII. pag. 55 :
En cet an dessusdit 1445. le damoiseau Eurard de la Marche... envoya lettre de deffy au duc de Bourgogne, de laquelle et du contenu d'icelle la teneur s'ensuit : Très haut, très puissant et très redouté seigneur, monseigneur le duc de Bourgogne, comme je Eurard de la Marche ay escrit pardevers vostre Grace, pour que icelle vostre Grace, etc.
[]« 3 gratia » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 104b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GRATIA3
3. GRATIA, Fama, nomen, Gall. Renommée. Lit. remiss. ann. 1375. in Reg. 107. Chartoph. reg. ch. 209 :
Jehan Fenin, qui estoit homs rioteux et felons et melleys, ayanz mauvaise Grace en ladite ville et en touz les lieux ou cogneuz estoit.
Aliæ ann. 1380. in Reg. 118. ch. 10 :
Estienne Fusset.... poure varlet, brigueux, belliqueux et noiseux, et personne de petite Grace et renommée, etc.