« Grifalco » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 111c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GRIFALCO
GRIFALCO. Breviloquus :
Erodius, rapacissima avis, omnium volatilium major, et aquilam vincit. Vulgo Grifalco dicitur, qui aquilam rapit.Crescentius :
Il Girifalco, e uccello rapace majore chel falcone.Græcis γριπός est rapax, unde Germani Griipen, nostri Griper, pro rapere dicunt. Sic Grifalco, est falco rapax, dictus quasi Gripfalco. Landino, Girifagno, dicitur
lo sparviere, ch' è statuto un' anno ne la selva, et ivi s'e mudato. Dantes in Inf. cant. 22 :
Ma l'altro fu ben sparvier Grifagno.Grifaus nostri dicunt, quæ vox apud Butilerium occurrit pag. mihi 242. Vide Oct. Ferrarii Orig. Ital. Infra Gyrofalcones et Grifus.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Hinc Poetis
nostratibus vox Griffaigne ut virum audacem et vultu minaci significarent. Le Roman
de la guerre de Troye MS. : Ibidem :Phellimenis et sa compagne,Qi mult parert fere et Grifaigne,Vint à Troye pour deffendreQue Greis ne la peusse prendre.
D'Agreste une isle est mer lontaigneDont la gent sont fiere et Griffaigne.