![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/G/116b.jpg)
« 1 grossus » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 116b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GROSSUS11. GROSSUS, Crassus, magnus. Glossæ Græc. Lat. : ![[]](img/image.png)
Παχύς, Bassus, Grossus, crassus.Hinc Ludovicus VI. Franc. Rex Grossus dictus est cum aliquot aliis. Genealogia Regum Franc. tom. 2. Spicil. Acher. pag. 805 :
Ludovicus Grossus genuit Robertum Grossum Comitem Drocarum.Pag. 807 :
Theobaldus Grossus Comes Trecarum, etc.Qui et Magnus nuncupatur, quia statura proceriori et crassiori, ut in Charta ann. 1140. ex parvo Reg. S. Germ. Prat. fol. 41. r°. col. 1 :
Regnante rege Ludovico filio regis Ludovici Magni.Eadem habet Charta A. episc. Silvanect. ann. 1162. in Chartul. Vallis B. M. diœc. Paris. Vide Magnus 1. Amalarius in Prologo ad lib. de Eccles. Offic. :
Mihi peccatori Grossa res data est potius ad indagandum quam exponendum.Adde lib. 2. cap. 16. Grossa domus, Gall. Grosse maison, Familia nobilior, Menoto in Serm. Quadrag. fol. 112. v°. Grossa decima, in Charta ann. 1103. apud D. Calmet. tom. 1. Hist. Lotharing. col. 575. Gall. Grosse dime, scil. frumenti, vini aliorumque fructuum præcipuorum : quæ Grossorum fructuum dicitur in Tabulario B. Mariæ de Bono-Nuntio Rotomag. Grossa glacies, i. spissa, in Annal. Mutinens. apud Murator. tom. 11. col. 57. Grossa campana, Gall. Grosse cloche, apud Lobinell. tom. 3. Hist. Paris. pag. 154. Grossi fructus, pro Grossum 2. Annuus beneficii redditus, in Charta ann. 1379. ibid. pag. 191. et in Statutis ann. 1380. ibid. pag. 504. Grossa causa, majoris momenti, in Statutis ann. 1315. apud eumd. Lobinell. tom. 5. pag. 626. Grossum lignum, in legibus Aluredi cap. 14. Grossi nervi, ibid. cap. 51. Grossus panis, in Chron. Windesem. lib. 2. cap. 5. 56. Vestes humiles, Grossæ et simplices, apud eumd. cap. 60. Vestem respuit Grossiorem, apud Sulpic. Sever. Dial. 1. 21. Grossa tegmina, in Visione Wetini, sæc. 4. Benedict. part. 1. pag. 292. Grossus tumminus, in Constitut. Frederici Regis Siciliæ cap. 42. Adde Gregor. M. Præfat. in Ezechiel. et lib. 25. Moral. cap. 22. Palladium de Architect. ex MS. Domnizonem in Prologo lib. 1. de Vita Mathild. et alios passim. Silva Grossior, in chart. Otton. I. Imper. ann. 937. ap. Erath. Cod. Diplom. Quedlinb. num. 5. Grossum miliare, in chartul. Saraept. num. 40.
![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/G/116c.jpg)
P. , 1766.
Grossus, Dives, nobilis, potentior, quo sensu Gros dicimus. Lit. remiss. ann. 1350.
in Reg. 80. Chartoph. reg. ch. 344 : Oudinus operarius vinearum dixit quod si minuti volebant ei credere, ipsi facerent bellum contra Grossos, et ipsos occiderent.Unde natum proverbium :
Duo Grossi non possunt in uno sacco conversari,inter Acta pontif. Cenoman. tom. 10. Collect. Histor. Franc. pag. 386.
P. , 1766.
Grossa Justitia, Major, quæ vulgatius Alta appellatur, Merum imperium, Gall. Haute
justice. Chartul. eccl. Lingon. ex Cod. reg. 5189. fol. 5. v°. : Hugoninus de Accellis... tenet apud Accellos... domum suam et homines suos in justitia Grossa et bassa.
P. , 1766.
Grosso Modo, Neglectis fori ambagibus, absque arte, simpliciter. Charta ann. 1319. in Reg. 58.
Chartoph. reg. fol. 36. r°. : Deputati procedent summarie et de plano et informabunt se Grosso modo cum gentibus domini regis, etc.Homag. ann. 1356. tom. 1. Probat. Hist. Brit. col. 1609 :
Michi dedit in mandatis, quod Grosso modo et sine præfatione dicam quæ dicturus sum. Grossement,pro Ample, in Memor. E. Cam. Comput. Paris. ad ann. 1394. fol. 317. v°. :
Houppelandes entaillées menuement ou Grossement.
P. , 1766.
Grossum Avere, Gall. Gros bétail, passim occurrit in Chartis diversarum regionum.les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Grosse, Difficulter. Vita S. Hugonis Abb. Bonavall. tom. 1. April. pag. 48 : Ivit considerare qualiter ille paralyticus se haberet, et vidit eum jam Grosse anhelantem.
L. , 1840–1850.
Grossum Diapente, Alta voce et magna aut gravi modulatum. Reinard. Vulp. lib. 4. vers. 675 : Hic Grossum diapente tonat sub voce Sonoches.
Grossus, Rudis, indoctus. Jo. de Janua :
Grossus, rudis, villanus.S. Augustinus lib. contra Epist. Manichæi cap. 21 :
Si ad ista Grossi etiam et tardi sitis, quæro, etc.
P. , 1766.
◊ Inhabilis, Ital.
Grosso. Theodor. de Niem de vita Joan. XXIII. tom. 2. Conc. Constant.
part. 15. col. 357 : Qui licet esset in se bonus, erat tamen quasi omnino illiteratus, nec non valde Grossus et indispositus ad papatum.
Grossus Rusticus. Ita appellatus a nostris, seu Gallis, quidam Princeps Saracenus, qui
regiones regno Ægypti et tractui Damasceno adjacentes possidebat, dum nostri primam
expeditionem sacram suscepere,
præ nimia pinguique corpulentia, vilique persona, in qua totus rusticus esse videbatur, ait Albertus Aquensis lib. 7. cap. 11. lib. 10. cap. 5.
Grossa Verba, Convicium atrox, vulgo nostris Grosses paroles. Gros mots. Charta Libertatum Novæ Bastidæ in
Occitania ann. 1298. in Regesto Philippi Pulcri Regis Franc. ann. 1299. n. 16. ex
Chartophylacio Regio :
Item si quis alicui verba contumeliosa et Grossa dixerit, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Grossities, Spurcities, immunditia. Chron. Trivetti tom. 8. Spicil. Acher. pag. 434 :
Manus ejus(Henrici II. Regis Angl.)quadam Grossitie sua hominis incuriam protestantur ; earum enim cultum prorsus negligit, nec unquam, nisi aves deferat, utitur chirothecis.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Grossities Ingenii, Mentis hebetudo, in Vita Vener. Odæ, tom. 2. April. pag. 773. Grossicies
intellectus, apud Itiner. T. S. pag. 163.
![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/G/117a.jpg)
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Grossitas, Asperitas. Vita B. Notkeri Balbuli, tom. 1. April. pag. 582 : Quia bibuli gutturis Grossitas dum inflexionibus et repercussionibus et diaphoniarum diphthongis mitem nititur edere cantilenam, etc.
Grossitudo, Crassitudo, amplitudo, Gallice Grosseur.
Grossitudo pugni, in Charta ann. 1171. apud Marten. tom. 1. Ampliss. Collect. col.
882. minimi digiti, in Pactu Legis Salicæ tit. 43. § 4. Edit. Eccardi ; quatuor pedum, duorum pedum,
in Computo ann. 1347. tom. 1. Hist. Dalph. pag. 84. in Charta ann. 1317. ex Archivo
Burginadii Blesensis ; quatuor digitorum, Jerem. 52. 21.
Grossitudo Cordium. Statuta Roberti I. Regis Scotiæ cap. 20. § 1 :
Quia inter magnates et nobiles regni... exorta fuerunt discordiæ et Grossitudines cordium,i. e. odia, indignationes : sic Galli dicimus Avoir le cœur Gros, indigne ferre, stomachari.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Grossitudo Styli, Aspera et dura scribendi ratio, in Actis SS. Martii pag. 474.Grossescere, Crassum fieri. Gregorius M. lib. 7. Ind. 2. Epist. 53 :
Sicque fit, ut quotidie deteriores fiant, dum in eis culpa Grossescit.Grossescente brachio, apud Bedam lib. 5. Hist. Angl. cap. 3. Grossescente tumore cruris, in Miraculis S. Cuthberti cap. ult. Utitur etiam Guibertus lib. 4. de Pigner. Sanctorum. cap. 1.
Ingrossari, Eadem notione, in Miraculis S. Eutropii Episcopi Santonensis num. 20. Vide Ingrossari suo
loco.
