« »
 
[]« Guaita » (par L. Favre, 1883–1887), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 122a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GUAITA
GUAITA, Guayta, Satelles, custos, a voce teutonica Wachte et Waecke, et valet :
1. Custodia, sive actus custodiendi. Stat. Bonon. ann. 1250-67. tom. iii. pag. 127 :
et potestas teneatur guaitatores punire in x sol. bononinorum pro qualibet nocte, qua non bene faciant Guaitam ;
et paulo post :
statuimus quod ministrales contratarum teneantur et debeant eligere guaitatores pro Guaita de qualibet contrata civitatis bononie et burgorum.
2. Locus, vel mansio ipsorum custodum. Erant Bononiæ sæc. xii. et xiii. nonnullæ viæ, quæ Guaitæ appellabantur, probabiliter eo quod pars earum excubiarum in ipsis degebant. Sex ipsarum viget adhuc memoria, id est
Guaita burgi stratæ S. Vitalis, Guaita S. Leonardi ; Guaita portæ S. Petri ; Guaita Marchionis vel Marchixana ; Guaita portæ de castello, etc
. Stat. Bonon. ann. 1250-67. tom. ii. pag. 427 :
Et illi de brocaglindosso,[] de Guaita sancti Leonardi debeant sallegare testatam eorum, etc. ;
et tom. ii. pag. 493 :
Et hoc fieri debeat expensis hominum habitantium in Guayta porte de castello intus civitatem.
3. Qui excubias agit. Stat. cit. tom. iii. pag. 231 :
Statuimus quod nullus de societatibus artium vel armorum sit vel eligi debeat Guaita noctis, vel saltuarius contra suam voluntatem.
4. Præstatio pro custodia, quæ aut pecunia aut rebus aliis usu consumandis pensitabatur. Vide Guetagium, Gaitagium et Vuetagium. Stat. Bonon. ann. 1250-67. tom. iii. pag. 127 :
Et dicimus quod dicti guaitatores, sive custodes non debeant colligere Guaitam, nisi factis batiçonibus (baptiçonibus '59, '67).
id est post frumenti trituram. Vide Baptiçones ; et tom. iii. pag. 128 :
Ad evitandas et removendas suspitiones et abaratarias, que fieri dicebantur per illos qui colligebant Guaitam per convicinia pro guaitatoribus, statuimus et ordinamus, etc. (Fr.)