« »
 
[]« Guatum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 127a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GUATUM
GUATUM, Idem quod Guatt. Sebastianus Perusinus in Vita B. Columbæ Reatinæ, tom. 5. Maii pag. 325. * :
Si contigisset eam cum convicinis matronis et puellis ruri ad aliqua convenisse, puta vindemiæ vel Guati (Guatum quidem est herba tinctoria, quæ Glaustum dicitur) vitabat cantantes vana stultiloquia.