![[]](img/image.png)
«
Guttonarius equus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 143c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/GUTTONARIUS
GUTTONARIUS Equus, Vegetio Art. Veter. lib. 1. cap. 56. et lib. 4. cap. 6. Idem qui Trepidarius seu
Tolutarius,
guttatim seu minutim incedens, Gall.
Cheval qui va l'amble.
P. Carpentier, 1766.
◊ Vide Salmas. in Hist.
Aug. pag. 245. et 246. ubi
Trepidarios a
Tolutariis distinguit ; hi quippe
iidem qui
Colatorii :
Trepidarii vero sunt
Guttonarii. Hæc ex animad. D.
Falconet.