« »
 
[]« 3 habere » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 148b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/HABERE3
3. HABERE, Cogi, compelli, Gall. Etre forcé. Vide Habere 1. Lit. remiss. ann. 1452. in Reg. 181. Chartoph. reg. ch. 165 :
A patria Cathaloniæ se absentare Habuerunt, et in fugam se constituerunt, ne justitia de ipsis fieret. Haber
vero, pro Occupare vel Destruere, usurpari videtur in Chron. MS. Bertr. Guescl. :
Furent tout mors ou pris et les chasteaux Habez.