« Hesta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 204b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/HESTA
HESTA, Charta Hugonis Burgundiæ Ducis apud Perardum pag. 335 :
Concessi etiam eis quod locationem Hestarum fori et nundinarum... non possunt accrescere ultra tertiam partem locationis quæ fuit anno illo.Sed perperam omnino, legendum quippe, uti habetur in eadem Charta quæ exstat in Chartul. Divion. Estallorum fori. Vide Estallum.
P. , 1766.
◊ Mendum esse pro
Estallum non ita certum est : nam Hestaus, eadem notione, occurrit tom. 3.
Fabul. pag. 211 : UndeSi s'est assis seur un Hestaus.
P. , 1766.
Hestallagium, Jus hestas habendi : inde Officium hestallagii, illius scilicet,
qui hestis ordinandis invigilat, vel præstationem ex hestis percipiendam
colligit. Officia Laudun. civit. in Memor. D. Cam. Comput. Paris. fol. 57. v° :
Officium Hestallagii, super calceyam et introitus domorum.Vide in Stallum 1.