« »
 
[]« Jacca » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 274b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IACCA
JACCA, nostris le ratelier des chevaux. Vegetius lib. 1. Artis veterin cap. 56 :
Cratis quæ Jacca (alias cocca) vocatur a vulgo, pro equorum stratura, nec nimis alta sit... nec nimis humilis.