« »
 
[]« Ignire » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 289b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IGNIRE
IGNIRE, Accendere, Gall. Alumer. Vita S. Johannis Gualberti tom. 3. Julii pag. 381 :
Accensa candela, lampadem Ecclesiæ festinabat Ignire.
Missale Mozarabicum a Mabillonio Liturg. Gall. pag. 37. laudatum :
Hodie nobis thesaurus natus est : hodie nobis lucerna Virginis, quam Spiritus Sanctus Ignivit, verum lumen apparuit.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Ignire, Fulgere, veluti ignis resplendere, Gall. Briller. Rolandinus Patavinus de Factis in Marchia Tarvis. lib. 11. cap. 4. apud Murator. tom. 8. col. 328 :
Itaque Paduani figentes calcaribus sonipedes Ignientes, discurrunt per aciem Alemannorum, non aliter quam animosi leones discurrerent per pecudes.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Ignire, Instigare, instimulare, asperare, Gall. Irriter. Camilli Peregrini Histor. Princip. Langobard. apud Murator. tom. 2. pag. 241 :
Qui illuc adiens astu doloso Principem deseruit, et se illis sociavit, eosque Ignivit deterius.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Igniri, Uri, inflammari, Gallice Brusler. Chronicon Comodoliacense apud Stephanot. Fragm. Hist. tom. 2 :
Sic in interioribus corporis Igniebantur, quod nulla aquæ vel humoris alterius frigiditate refrigerari valebant.
Alcoran. Franciscan. ex conform. S. Francisci fol. 4 :
Qui ab ipso tactus manu, summi caloris incendio est Ignitus ; quod probabat Franciscum Seraphico incendio esse Igniendum.
Gloss. Lat. Gall. Sangerman. : Ignire, Ardoire, Enflammer.