ILLATIO 2, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 2 illatio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 293a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ILLATIO2

2. ILLATIO, Donum, munus, tributum. Senator. lib. 1. Epist. 16 :

Sensimus auctas Illationes : vos addita tributa nescitis.

Index veterum Canonum inter Concil. Hisp. tom. 3. pag. 37. col. 2 :

Ut nulla prædia (præmia) vel Illationes de baptizandis consignandisque fidelibus exigantur.

Concil. Tolet. VII. can. 4 :

Non amplius quam duos solidos unusquisque Episcoporum præfatæ provinciæ Galliæ per singulas diœcesis suæ Basilicas juxta synodum Bracharensem annua Illatione sibi expetat inferri.

Concilium Braccarense III. hic laudatum habet can. 2 :

Placuit, ut nullus Episcoporum, cum per diœceses suas ambulant, præter honorem cathedræ suæ, id est, duos solidos, aliquid aliud per Ecclesias tollat.

Vide Inlatum et Cathedraticum.