« »
 
[]« 2 illuminare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 294a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ILLUMINARE2
2. ILLUMINARE, Accendere, Gall. Allumer. Guido Discipl. Farfensis cap. 21 :
In coquina frater qui primus venerit diluculo, quamdiu solus fuerit, nihil aliud gerere poterit, nisi focum Illuminare.
Bernard. Mon. Ord. Cluniac. part. 1. cap. 46 :
Venientes in coquinam ignem accendunt, candelas duas aut unam a secretario datas illuminant. Cum torchiis cereis Illuminatis,
in Charta ann. 1398. apud Lobinell. tom. 3. Hist. Paris. pag. 227.