« Imlaria » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 299b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IMLARIA
IMLARIA, Campi modus, ut videtur. Mandatum Radulfi Episc. Atreb. ann. 1217. apud Marten.
tom. 1. Ampliss. Collect. col. 1190 :
Rex Barbariæ offert pro deliberatione sua octo castra meliora quæ habet, et Christianos quos habet in sex civitatibus suis, vel pro his omnibus dare perpetuos denarios tot, ut de his possit dimidium Imtariæ in latitudine unius agri totaliter cooperire.Ex his conjecto Imlariam spatium fuisse duorum agrorum ; de agri spatio dictum est in Ager.