« »
 
[]« Incardinare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 320a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INCARDINARE
INCARDINARE, Episcopum, Presbyterum, Diaconumve in alicujus Ecclesiæ possessionem mittere, eum ibi Cardinalem seu proprium Sacerdotem vel ministrum instituere. Litteræ Urbani II. Papæ ad Atrebat. ann. 1093. apud Miræum tom. 1. pag. 76 :
Volumus.... Cardinalem Episcopum vobis et Ecclesiæ vestræ utilem eligere, et electum per manum Metropolitani vestri consecrare et Ecclesiæ vestræ Incardinare studeatis.
Passim occurrit. Vide Cardinare.
P. Carpentier, 1766.
Occurrit ea notione apud Joan. Diac. in Vita Greg. M. lib. 3. cap. 3. in Epist. Hadr. PP. ad episc. Suessione congregatos ann. 867. etc. Hinc
P. Carpentier, 1766.
Incardinatio, Eodem significatu, in Epist. Attrebat. ad Urb. II. PP. apud Labb. tom. 10. Conc. col. 466.