« »
 
[]« Incaustum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 322a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INCAUSTUM
INCAUSTUM, Atramentum ; Encre dequoi on escript, in Glossis Lat. Gall. Sangerman. MSS. Tabular. S. Eparchii Inculism. f. 39 :
Qui in hac cartula proprias cruces fecerunt de succo cauli, quia aliud Incaustum non habebant.
Bernardus Ord. Cluniac. part. 1. cap. 5 :
Postquam nomen de Incausto scriptum fuerit in femoralibus, ponit ea super eumdem arcum, ut per ipsas litteras filum imprimatur.
Ibid. cap. 47 :
Scriptor si Incaustum temperare voluerit, non prohibetur.
Statuta Massil. pag. 123 :
Attendant insuper Notarii et alii scriptores, quod de Incausto competenter nigro faciant scripta sua, et præcipue de bono Incausto et nigro scribant cartas, etc.
Benedictio Abbatis ad calcem libri Johannis Abrinc. de Offic. Eccl. pag. 237. edit. 1679 :
Tunc faciat Abbas cum penna et Incausto crucem in fine cedulæ.
Vide Encaustrum.