« »
 
[]« Inconvulse » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 332b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INCONVULSE
INCONVULSE, Immutabiliter, perpetuo, eo modo qui convelli nequeat seu infringi. Litteræ ann. 1356. apud Ludewig. tom. 5. pag. 579 :
Inconvulse et irrevocabiliter perpetuoque absque quovis impedimento gaudeant et fruantur.