« »
 
[]« Inconvulsibilis » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 332b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INCONVULSIBILIS
INCONVULSIBILIS, Qui convelli nequit seu infringi, apud Morettum Antiquit. Navarræ pag. 597. et in Decreto Ervigii Reg. pro Concilio Toletano XII.