« Inconvulsus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 332b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INCONVULSUS
INCONVULSUS, ut Inconvulsibilis, Inviolabilis, in Præcepto Caroli C. ann. 850. Marcæ Hisp. col. 786. in Litteris ann. 1339. apud Ludewig. tom. 5. pag. 563.
Inconvulsa simplicitas, in Codice Theod. lib. 12. tit. 14.