« Incordari » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 332c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INCORDARIINCORDARI, Inspirare, in cor cogitationem ingerere, immittere. Vita sanctæ Rusticulæ
Abbatissæ Arelatensis cap. 27 :
Aliæ fideli sorori dignatus est Dominus Incordari, ut ex capillis beatissimæ Matris igne supposito ureret, etc.Hac notione Plautus dixit Incordiare :
Ut ut me erga meritus est, tamen Incordies.

