INDUPLARE, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Induplare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 347b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INDUPLARE

INDUPLARE, Duplicare, Gall. Doubler. Tradit. Diessens. apud Oefelium tom. 2. Script. rer. Boicar. pag. 692. col. 1 :

Si uno anno obmiserit quod censum non dederit, in secundo Induplare teneatur ; et si in secundo anno non Induplaverit, cadat ab omni suo jure dictæ locationis.

Vide Duplare.