![[]](img/image.png)
INFRUNITUS
et Infronitus, Foul, indiscret, in Glossar. Gall. Lat. ex Cod. reg. 7684. Aliud ann. 1348. ex Cod. 4120 :
Infrunitus, id est, indoctus.Cujus vocis sicut non una est notio, ita et Gallica Enfruns, quæ ab ea derivatur, vario occurrit significatu. Audacis animi virum indicat apud Guiartum laudatum supra in voce Infrontatus ; Auri vel escæ cupidum aliquando notat. MS. :
![[]](img/image.png)
Infra :Li rices hom en est bien loins,Qui en infer detort ses poins,Pour ce qu'il ne fu mie humains,Mais fu Enfruns d'averes mains.
Fabula de Lupo et Ansere tom. 1. Fabul. pag. 88 :Pour ce qu'il fu Enfruns et glous.
Adversarium, inimicum designat in Chron. Franc. MS. :Ce nous dist li lous lozengierDehait chanter devant mengier,Encore en tiennent la coustumeDu leu tuit li vilain Enfrume.
En l'an mil iijc. et quatre vings et ung,Ne furent pas d'acort le roy et le communPour l'imposition qui desplut à plus d'un ;L'ennemy s'en mesla, qui au bons est Enfrun.