« »
 
[]« Ingruentia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 364a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INGRUENTIA
INGRUENTIA, Irruptio, impetus, Copia ingruens, Barthio in Glossis ex Baldrici Hist. Palæst. Concil. Pampilon. ann. 1023 :
Et nullus fortasse status vel honor maneret modo episcopalium sedium, nisi eas ab Ingruentia vastatorum, Regum bonorum et Principum retraxisset concilium. Ingruentia causarum et negotiorum pericula,
apud Schannattum Vindem. Litter. pag. 157.
P. Carpentier, 1766.
Gesta consul. Andeg. tom. 10. Collect. Histor. Fr. pag. 252 :
Totam belli Ingruentiam excepturus.
Id est, totum prælii impetum.