« »
 
[]« Inquantare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 372a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INQUANTARE
INQUANTARE, Auctionari, sub hasta vendere vel locare ; unde Inquantus, Auctio, et Inquantator, Auctionans. Lit. ann. 1375. in Reg. 108. Chartoph. reg. ch. 62 :
Usatica... tradita Johanni Pisani corraterio et Inquantatori publico,.... pro ipsa corraterando per villam Nemaus. et Inquantando sive subhastando publice in platea ipsius loci.
Charta ann. 1433 :
In quadam platea dicti loci prope cœmiterium, in qua curia ejusdem loci teneri consuevit, et bona de pignore capta vendi, Inquantari, et subhastari consueverunt.
Hinc emendanda Statuta Vercel. lib. 5. pag. 19. r°. ubi bis Inquartare legitur, pro Inquantare. Agan, pro Encan, ut videtur, in Reg. jur. Castel. Camerac. ex Cod. reg. 8428. 3. fol. 217. v°. :
Item toutes les maisons de Cambray, qui ont esté mises à l'Agan, etc.
P. Carpentier, 1766.
Inquantus, Officium inquantatoris seu emolumentum ex inquantibus. Charta ann. 1350. in Reg. 84. Chartoph. reg. ch. 611 :
Item pro Inquantu, jeularia et notaria dicti loci... pro dicta xij. parte, [] iij. sol. x. den. Turon.
Vide supra in Incantare 2.