« »
 
[]« 2 incantare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 318c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INCANTARE2
2. INCANTARE, Auctionari, sub hasta vendere, vel locare, Italis pariter Incantare, Far Incanti, vender all' Incanto, nostris Vendre à l'Encant. Vide Murat. Antiq. Ital. tom. 2. col. 1230. Statuta Veneta lib. 6. cap. 63 :
Antequam procedatur ad Incantandum aliquam proprietatem, etc.
Statuta Arelat. MSS. tit. 146 :
Castrum Auriculæ non Incantetur, sed Castellani constituantur, et communes habeant in dicto castro tres guachas et septem alios sufficientes cives Arelatis quorum duo sint peyraroni.
Statuta Massil. lib. 1. cap. 53 :
Statuimus similiter observandum etiam in eo, qui jus dicti ponderis tunc emerit, vel incantaverit, seu teneret.
Occurrit ibid. lib. 2. cap. 1. lib. 6. cap. 16. apud Ogerium Panem lib. 4. Annal. Genuens. ad ann. 1214. et Marchisium lib. 5. eorumd. Annal. ad ann. 1222. etc. In Charta ann. 1372. :
Incantator Gabellæ salis. Vendre à l'Enchantement,
in Assisiis Hierosol. MSS. cap. 134. Mettre à l'Encant, in Consuetud. Pictavensi art. 428. et Britannica art. [] 729. Vide Foros Beneharn. Rub. de forma de far Incant, et supra Encantare.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Inquantare, Eodem intellectu. Statuta Arelat. MSS. art. 156 :
Inquantatores Arelatis jurent... quod bene et fideliter vendant et Inquantant (sic) omnes res que sibi tradite fuerunt.
Occurrit rursus art. 190. et apud Salvaing. de Usu feud. pag. 44.
P. Carpentier, 1766.
Incanter, eodem sensu, in Lit. ann. 1474. inter Probat. tom. 3. Hist. Nem. pag. 324. col. 2.
P. Carpentier, 1766.
Incantor, Auctionans, nostris alias Enchanteur. Libert. Figiaci ann. 1318. tom. 7. Ordinat. reg. Franc. pag. 663. art. 13 :
Ipsique consules instituere poterunt corretarios,... et Incantores, quos et quot volunt et volent.
Charta ann. 1340. in Reg. 73. Chartoph. reg. ch. 148 :
Couratiers, crieurs de vins et Enchanteurs. Encanteur,
in Lit. ann. 1373. tom. 5. earumd. Ordinat. pag. 682. art. 12.
P. Carpentier, 1766.
Incantator, Licitator. Stat. datiar. Riper. cap. 5. fol. 14. r° :
Quilibet Incantator, emptor seu conductor, etc.
Rursum cap. 19. fol. 6. v°. :
Item quod dicto Incantatori et emptori dicti datii, etc.
Incantatores, in Charta ann. 1309. in 9. Regesto Philippi Pulcri Reg. Franc. ch. 88. ex Tabulario Regio :
Bajuli, Notarii, Servientes, Incantatores, Præcones, et alii Curiales dictarum villarum, etc.
Statuta Massil. lib. 6. cap. 16 :
De officio Incantatoris. Quoniam res mobiles quotidie per licitationem venduntur, et in ipsa licitatione, seu Incantu, multæ fraudes excogitantur... statuimus inviolabiliter observandum, quod nullus Incantator, etc.
Pluries occurrit ibi. Litteræ Johannis I. Regis Franc. ann. 1351. quibus creat Consules in castro de Gleola :
Item, quod Incantator publicus dicti castri valeat et debeat facere proclamationes. Inquantator,
in Statutis Arelat. MSS. art. 156. Huc spectant hæc Exodi cap. 36 :
Jussit ergo Moyses præconis voce Cantari, etc.
Accantatores, Vectigalium conductores, qui vulgo Firmarii. In Tabul. Tolosano Cameræ Comput. Paris. ann. 1239. fol. 87 :
Hæc est carta commemorationis de placito, quod habuerunt,... pro se et pro cæteris Accantatoribus eorum bonorum hujus urbis Tolosæ ac suburbii, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Incantum, Incantus, Inquantus, Auctio, hasta publica, Gall. Encant. Statuta Eccles. Cadurc. etc. apud Marten. tom. 4. Anecd. col. 731 :
Non permittant aliquatenus Sacerdotes in Ecclesiis, vel cimeteriis, choreas fieri, nec dici cantilenas profanas et sæculares, nec edicta, vel Incanta, ibidem induci (indici) per laicos, sive banna.
Passim occurrit Incantus in Statutis Massil. lib. 1. cap. 39. lib. 2. cap. 1. lib. 6. cap. 16. Charta ann. 1496 :
Per captionem, vendicionem et distractionem omnium et singulorum bonorum eorumdem, præsentium et futurorum, quorumcumque prædictorum, bannique, Inquantus et garnisionis duorum aut plurium servientium in bonis et domibus appositionem.
Bleyn. Instit. pag. 552 :
Subhastationes publicas Pragmatici Incantus vocare malunt, a voce forsitan præconis proclamantis licitationes... attollit enim vocem, ita ut eam per modum cantus emittere videatur. D. de Caseneuve
ab In quantum, Gall. Pour combien, Incantum deducit, et ad confirmationem sententiæ laudat Consuetudinem Britanniæ art. 728. ubi :
Ladite maison sera vendue et Inquantée entre lesdits heritiers.
Addit Menagius Arestum Parlamenti ann. 1413 :
Tellement que comme à l'Inquant[] se bailloient lesdites Prélatures.
Horum Scriptorum sententiæ suffragatur Testamentum Johannis de Talaru Card. et Archiep. Lugdun. in Maceriis Insulæ Barbaræ tom. 2. pag. 671 :
Vendatur ad Inquantum publice, et majus pretium offerenti tradatur. Vendantur ad Inquantum et extinctum candelæ,
in Litteris anni 1363. apud D. Secousse tom. 3. Ordinat. Reg. pag. 626.
P. Carpentier, 1766.
Incantatura, Officium Incantatoris, seu emolumentum ex incantationibus. Charta ann. 1342. in Reg. 74. Chartoph. reg. ch. 551 :
Bassam juridictionem loci Agrifolii... dominus noster rex tenebat et possidebat, cum... sergenteria, Incantatura, geolaria, etc.
P. Carpentier, 1766.
Incantus, Eodem significatu. Charta Phil. V. ann. 1319. in Reg. 59. Chartoph. reg. ch. 221 :
Habeant (consules S. Pauli in senescal. Tolos.) Incantum seu Institutionem præconis et incantatoris, cum emolumentis inde percipi consuetis. Jura incantus et cridæ,
in Ch. ann. 1332. ex Reg. Cam. Comput. Aquens. Incantum et bannum, in Lit. ann. 1368. tom. 5. Ordinat. reg. Franc. pag. 286. art. 6.