« Intassare » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 386a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INTASSARE
INTASSARE, In struem seu tassum ordinare ; messem,
fœnum congerere, Gall. Entasser. Charta ann. 1247. e Tabulario Portus Regii :
Tenentur mestivarii garbas in granchia Intassare.Vide Tassus.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Intaxare, Eadem notione. Tabul. Calense pag. 196 : Omnes hospites ad terras prædictas pertinentes tenentur pratum Saheri affenare, ad domum adducere et Intaxare.
P. , 1766.
Intassator, Qui in acervum congerit. Charta ann. 1312. in Reg. 48. Chartoph. reg. ch. 179 :
Cum corveis debitis pro feno dictorum pratorum adunando et Intassando ; pro quibus corveis, adunatoribus et Intassatoribus dicti feni decem et octo denarii dumtaxat annuatim debentur.Vide Entassator et Intassare.