« »
 
[]« 2 intentio » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 388c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INTENTIO2
2. INTENTIO, Actio in jure, qua quis pro re quapiam litem Intendit. Arest. ann. 1300. fol. 45. v°. :
Quare petebant procuratores hominum dictarum villarum pronuntiari, quod ad ipsos homines pertineat jus pasturandi bestias suas in dictis nemoribus... Pronuntiatum fuit per curiæ nostræ judicium ipsos homines dictarum villarum Intentionem suam sufficienter probasse. Intendit,
eadem notione, in Stat. ann. 1364. tom. 4. Ordinat. reg. Franc. pag. 512 :
Tant pour le débat des Intendiz qui sont à vous à accorder, etc.
Vide Intemptio post Intendere 9.