« 1 intercessor » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 389c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INTERCESSOR1
1. INTERCESSOR, Præs, sponsor, fidejussor, Gall. Caution, répondant. Lit. Joan. XXII. PP.
apud Lam. in Delic. erudit. inter not. ad Bonincont. Hist. Sicul. part. 3. pag. 281 :
Prius conveniendum esse principalem, quam Intercessorem.Stat. Avenion. Mss. fol. 22. r° :
Omnes autem dilationes supradictas fidejussoribus et omnibus aliis Intercessoribus in omnibus prædictis casibus duplicamus. Fidejussores et alii Intercessores ad tenenda ostagia nullatenus compellantur.Vide Intercedere 2.