« »
 
[]« 3 intrata » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 405a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INTRATA3
3. INTRATA, Vectigal mercis invectitiæ, Gall. Droit d'Entrée. Inquesta ann. 1268. ex Archivo Eccl. Massil. :
Quod D. Episcopus et Ecclesia Massil. ambo simul ratione juridictionis habebant et tenebant... ad tabulam portus in villa inferiori duos homines... qui colligerent... redditus sive Intratas portus dictæ civitatis, qui redditus sive Intratæ dividebantur in tres partes, quarum prima, etc.
Hac f. notione intelligendus locus e Statutis Massiliens. paulo ante prolatus.