![[]](img/image.png)
«
Inturrare » (par P.
Carpentier, 1766), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 407c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/INTURRARE
INTURRARE, Turi includere, incarcerare. Anonymi Leob. Chron. ad ann. 1341. apud Pez. tom. 1.
Script. Austr. col. 959 :
Ex quibus (nobilibus)
aliquos Inturravit ;
aliquos rerum direptione et munitionum dissipatione acriter castigavit.
Vide
Turris.