INVOLARE, Per vim auferre, nostris Voler. Donatus ad 6. Æneid. :

Vola dicitur media pars manus,... unde et Involare dicimus, quum aliquid furtim vola manus subtrahitur ; et Involare rursum, cum violentæ manus in aliquem diriguntur, sicuti Terentius ait : Illi facile in oculos Involem venefico.

Papias : Involare, in volam, i. in manum includere, furari. Gl. Lat. Græc. : Involat, ϰλέπτει, Gloss. Gr. Lat. : Κλέπτης, for, (fur) Involator. Κλέπτω, Furo, involo. Gloss. Lat. Gall. Sangerm. : Involare, Empaumer, mettre en palme. Cornelius Fronto :

Involat, qui in die venit, surripit clam, id est, furtive.

Canones S. Patricii cap. 32 :

Si per furtum illum Involaverit.

Perperam inviolaverit, apud Waræum. S. Ambros. de Patriarcha Joseph. cap. 6. n. 29 :

Furto Involatus sum de terra Hebræorum.

Utuntur Collatio Legis Mosaicæ cap. 11. Lex Wisigoth. lib. 7. tit. 2. § 3. 6. 10. 21. Lex Burgund. tit. 70. § 3. in 1. Addit. cap. 4. § 1. Lex Alamann. tit. 69. 70. Eckeardus Jun. de Casib. sancti Gall. cap. 10. etc. præter Plautum, Terentium Ciceron. et alios. Hinc