« »
 
[]« Iror » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 427b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IROR
IROR, ὀργίζομαι, Irascor, in Glossis Lat. Gr. Sangerm. et in Supplem. Antiquarii.