![[]](img/image.png)
«
Kerelare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 488b.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/KERELARE
KERELARE, Causam, litem coram judice intentare. Chartarium Ecclesiæ Auxitanæ :
Venit
Ezguilem et clamavit et Kerelavit ad Geraldum Comitem.
Vide
Querelare.