« »
 
[]« Langetum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 024c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LANGETUM
LANGETUM, Pannus laneus, quo monachi lectum sternunt, nostris alias Langeul. Constit. Carmelit. Mss. part. 1. rubr. 6 :
Utantur fratres lodicibus laneis seu Langetis, et aliis cooperturis religiosis, sine picturis, simplicibus et honestis.
Lit. remiss. ann. 1391. in Reg. 142. Chartoph. reg. ch. 66 :
Un Languel à lit, qui bien valoit dix solz. Langais,
eadem forte notione, in Comput. redit. comitat. Pontiv. ann. 1554 :
Des profficts des gros Langais dudit lieu de Rue, qui se soulloient bailler afferme (sic) pour trois ans.
Vide Blanchetum.