« »
 
[]« Latalia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 034c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LATALIA
LATALIA, Diploma Ferrandi Castellæ Regis ann. 1224. apud Marten. tom. 1. Anecd. col. 916 :
Dono... medietatem omnium hereditatum et donorum, quæ habeo in Latalia de Ferrus.
Et mox :
Ad faciendum insuper vobis cortigium Altalaya de Ferrus.
Idem videntur Latalia et Altalaya ; sed utraque vox mihi perinde ignota, nisi forte legendum sit divisis vocibus Lata lia, Alta laya, et Lia vel Laya idem sit quod nostris Lée vel Laye, Via, vel silva ; sed hæc divinando. Vide Leda 2.