« »
 
[]« Latinarius » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 036b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LATINARIUS
LATINARIUS, Interpres : Latinæ enim linguæ peritum, inquit Seldenus, cæteras, quæ in usu, ita calluisse existimabant, ut generale interpretis nomen non immerito ei inde donandum putarent. Domesdei apud eumdem :
Godwinus Accipitrarius, Hugo Latinarius, Milo Portarius. Latinier,
eadem notione apud nostros Scriptores. Le Roman de Garin MS. :
Un Latinier vieil ferant et henu,
Mult sot de plet, et moult enresnié fu.
Alibi :
Latinier fu, si sot parler Roman,
Englois, Gallois, et Breton, et Norman.
Maistre Vacces au Roman des Ducs de Normandie MS. :
L'Archevesque Franches à Lumeges ala,
A Rou et à sa gent par Latinier parla.
Le Voyage d'outre-mer du Comte de Pontieu :
Le fist requerre par Latiniers, [] qu'ele li dist de quel linaige ele estoit.
Utitur etiam Froissartes 4. vol. cap. 87. et 89.