« »
 
[]« 1 laudamentum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 040b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LAUDAMENTUM1
1. LAUDAMENTUM, Judicium, sententia arbitri. Charta ann. 1284. apud Lam. in Delic. erudit. inter not. ad Hodoepor. Charit. part. 2. pag. 412 :
Qui videant diligenter sententiam et Laudamentum seu arbitrium prædictum ; et si viderint quod in dicta sententia seu Laudamento sit aliquid iniquum, cassent illud.
Constitutio Lothar. Imper. ann. 1133. pr. et § 3. apud Pertz. Leg. tom. 2. pag. 184. Vide Laudum 2.