« »
 
[]« 2 laudum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 043a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LAUDUM2
2. LAUDUM, Breviloquo, est sententia arbitri. Nicol. Trivettus ann. 1293 :
Rex Angliæ dicto eorum (arbitrorum) et Laudo sub certa obligatione se submittet.
Charta ann. 1345 :
Non contra facere, vel venire de jure vel de facto... omni Laudo, arbitrio, dito, diffinitioni, et pronuntiationi ejus, etc.
Adde Walsinghamum pag. 60. Rollandinum in Summa Notariæ cap. 6. Jo. Lucium de Regno Dalmat. pag. 184. etc. Laud in Foris Beneharnens. Rubr. Deus arbitres art. 1. Vide Turneb. lib. 14. Adv. cap. 12. et Alciatum lib. 1. Parerg. cap. 45. Vide Laudamentum 1.
Laudare, Arbitrari, arbitrii sententiam proferre apud eumd. Rollandinum. V. Arbitrator. Henric. Knygthon. pag. 2527. et Cujac. ad lib. 2. Feudor. tit. 20. Sententia anni circiter 1080. ex Bibl. Colbert. :
Laudamus nos, quod Vicecomitissa recuperaret totam ipsam partem quam Bernardus de Aviniaco et uxor sua habebant in castello de Montadino... Laudamus iterum Imbertum reddere Bernardo de Aviciano ipsum avere, quod in ipso castello... inventum fuerat.
Bis aut ter recurrit infra. Constit. Lothar. Imper. ann. 1133. apud Pertz. Leg. tom. 2. pag. 185. § 4 :
Nisi convicta culpa, quæ sit Laudata per judicium parium suorum.
Laudator, Arbiter. Idem Knyghton. pag. 2526. Vita B. Johannis Nepomuceni, tom. 3. Maii pag. 670 :
In causis difficillimis, quæ per sententiam judicum diu finiri non poterant... B. Johannes arbiter atque, ut illi loquuntur, Laudator eligitur. Arbitros, arbitratores, Laudatores seu amicabiles compositores,
in Charta ann. 1273. apud Baluzium tom. 2. Hist. Arvern. pag. 275.