« 2 leudarium » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 074a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LEUDARIUM22. LEUDARIUM, Occitanis Laudaire vel Leudaire, dicitur Liber seu Charta continens
Leudas seu vectigalia exigenda. Leudæ vero appellantur non modo eæ
præstationes, quæ pro mercium transitu penduntur ; sed etiam quæ ab iis qui venum exponunt
et ab emptoribus exiguntur. Leudas majores, Leudes mages, Carcassonæ vocant, quæ
pro mercibus transeuntibus solvuntur ; minutas vero, quæ pro mercibus minutatim
venditis. Ejusdem est originis vox Gallica Leuderie, pro Locus, ubi leudæ
percipiuntur, in Lit. remiss. ann. 1451. ex Reg. 185. Chartoph. reg. ch. 177 :
Devant les boutiques de la Leuderie et blanquerie de Besiers.Vide in Leudis.

