« »
 
[]« Linteator » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 118c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LINTEATOR
LINTEATOR, in Gloss. Græc. Lat. : Linitextor, Λινοῦφος, leg. λινοΰφος. Linio, l. Linteo vel Lintio (ut est apud Joannem Sarisber. lib. 9. Polycrat. cap. 2.) λινουργός. Linteatores linteæ vestis negotiatores, ut linyfarios linteæ vestis artifices et linteorum artifices interpretatur Salmasius ad Vopiscum. Linteatorum meminit lex 7. Cod. de Excusat. muner. (10, 48.) ex emendatione Cujacii pro Linteonum.