LITURGI, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Liturgi » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 129a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LITURGI

LITURGI, λειτουργοὶ, in leg. ult. Cod. Th. de Patrocin. vicorum, (11, 24.) ita dicti, ministerium aliquod publice præbentes, in Ægypto præsertim, operis publicis, seu corveis obnoxii. Vide Jacob. Gotofredum.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Liturgi, Ministri Ecclesiæ, apud Papiam ; apud Græcos Patres λειτουργοὶ nude, Diaconi, ut apud Basilium Epistol. 289. et apud Dionysium Areopagitam dictum Eccles. Hierarch. cap. 2. et 3. part. 2. Sed idem Basilius, Gregorii Nazian. et Nyss. Chrysost. et alii, omnes Ecclesiæ ministros, præsertim vero Presbyteros et Episcopos, vocant λειτουργοὺς τοῦ Θεοῦ, vel τοῦ θυσιαστηρίου, vel τῆς ϰαινῆς διαθήϰης, vel τοὺς τὴν λειτουργίαν τοῦ θυσιαστηρίου πεπιστευμένους, ut refert Suicerus in Thesauro Eccl. Adde Glossarium mediæ Græcit. in Λειτουργεῖν, col. 799.