« »
 
[]« Loch caballis » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 133b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LOCH
LOCH Caballis, f. Stabulum, equile, a Saxonico Loc vel Loce, Clausura ; vel potius Celtico Lloce, Boxhornio in Orig. Gall. :
Caula, angiportus, angulus.
Lobinell. tom. 2. Hist. Britan. col. 73. ex vet. Charta :
Sine censu, et sine renda, et sine opere, et sine Loch caballis ulli homini,
hoc est, si recte opinor, sine obligatione, equis excipiendis ministrandi pabulum necessarium. Vide Lodrum. Hanc interpretationem[] optime confirmat alia Charta tom. 1. Probat. novæ Hist. Brit. col. 299 :
Sine tributo, sine pastu caballi et canum.