« 1 luctuosa » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 148a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LUCTUOSA1
1. LUCTUOSA, ut definit Garsias de expensis et meliorationibus cap. 9. de sumptibus qui
consequuntur funus n. 2 :
Est onus illud Luctuosumin Hispania,
quod solvitur domino e bonis vassalli demortui, inveterata consuetudine, vestis scilicet, bos, aut mula, vel equus. Synodus Compostell. ann. 1114. can. 8 :
His qui servilis conditionis jugum sustinent, vel qui quadragesimalia tributa persolvunt, redditus solitos qui fossatoria et Luctuosa nuncupantur, relaxamus, si patrum parentumve suorum hæreditates incolunt.Vide Abbadia 1. et Heriotum.