« 2 luctuosa » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 148a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/LUCTUOSA2
2. LUCTUOSA, Hereditas defuncti. Dadila in Testamento, quod laudat Mabillon.
pag. 615. Diplom. et tom. 2. Annal. Bened. ad ann. 813. pag. 406. tradit Monasterio
Psalmodiensi quidquid in Saligniacio et Salignanello villis territorii Magdalonensis
possidebat de Luctuosa quondam filiæ suæ Dadanæ, cætera vero quæ sibi obvenerant ex
Luctuosa alterius filiæ suæ Pauletæ reservari jubet. Charta ann. 878. Marcæ
Hispan. col. 802 :
Nam et ego Amarella facio immeliorationem de ipsa Luctuosa filiorum meorum, de hereditate illorum, quod habere videntur de patre illorum Principio.Alia ann. 879. ibid. col. 808 :
Portionem quam ibidem habebat per scripturam emptionis vel Luctuosa filii sui ab integre in domibus, curtes, hortos, etc.
P. , 1766.
Hæreditas liberi, quæ obvenit parenti, turbato ordine mortalitatis, contra votum parentum, ut utar verbis L. 15. ff. de Inofic. testam. (5, 2.)
Luctuosa portiodicitur in L. 28. Cod. de Inofic. testam. (3, 28.)
Tristis successio§ 2. Inst. de S. C. Tertul. (3, 3.) Vide Diction. Acad. Hispan. in hac voce.